Andere blogs

Dit blog is inactief.


Volg mijn actieve blog op http://lagerweijtjestoronto.blogspot.com/

Of lees mijn inactieve blogs;

http://spitsbergen-met-sawadee.blogspot.com/
(expeditiecruise naar Spitsbergen met Sawadee en Quark Expeditions).

http://sawadeelaos.blogspot.com/
(filmen commercial voor Sawadee in Laos)

Florida Reprise

Orlando. 4-kamer appartementen Holiday Villages. Geboekt via Holland International. Goed, zeer ruim, verzorgd, rustig.


Orlando Nickelodeon Family Suites. Geboekt via Holland International. Goed, zeer kindvriendelijk.

Blue Springs S.P. Cabin. Geboekt via ReserveAmerica. Eenvoudig maar toch compleet met koelkast, magnetron en afwasmachine. Zeer slechte bedbank. Prachtige natuur en veel rust. Mooie veranda afgeschermd met muggennetten.

Crystal River, Days Inn. Geboekt via Hotels.com. Eenvoudig, goedkoop en simpel. Niet verwarmd zwembad.

Sanibel. The Seaside Inn. Geboekt via discounts.com. Authentiek & veel charme. Direct aan het strand in groene omgeving. Rustig maar wel prijzig.

Everglades City. Ivey House B&B. Direct geboekt. Leukste accommodatie van de reis; authentiek, veel charme. Uitstekende en vriendelijke service.

Key Largo. Mariner´s Resort Villas & Marina. Geboekt via hotels.com. Meest luxueuze en grootste accommodatie van de reis. Villa met Hoofdletters. Groot en verzorgd zwembad.

Key Largo. Holidays Inn. Geboekt van priceline.com. Eenvoudig, maar met goede faciliteiten en leuk opgezette tuin met verwarmd zwembad.

Key West. Days Inn. Geboekt via Hotels.com. Eenvoudig, goedkoop en simpel.

Jonathan Dickinson S.P. Cabin. Direct geboekt (kan pas vier weken van te voren). Eenvoudig, simpel, kramperen, weer een slechte bedbank. Wel prachtige natuur en veel rust.

The final

De laatste dagen. Ze gingen zo snel voorbij dat ik nu in het vliegtuig terug pas wat zit te tikken. We zijn in en rondom het Nickelodeon hotel gebleven, want de waterpretparkjes waren fenomenaal. Echt een feest voor de kids. Kevin maakte zijn eerste zwemslagen zonder zwemvest en Aimée maakten de eerste slagen alleen met zwemvest. Tot zichtbaar trots & genoegen van allen.


Verder hebben we vooral aan een dreigend calorieentekort en onze buikomvang gewerkt. Onder andere door twee keer bij Ponderosa te gaan eten. De koning onder de vreetschuren. Je bestelt bij binnenkomst je vlees of vis (b.v. grote lap Ossenhaas voor $15). En daarbij is de Salad Bar inbegrepen. Nu is het begrip Salad Bar wat opgerekt: als alle aangeboden etenswaren te categoriseren zijn onder salade, dan ben ik een konijn. Kortom heel veel keuze, ook in de desserts. Lekker smullen maar wel met een schuldgevoel. De goede voornemens (minder en gezonder eten en meer rennen) zijn voor de komende tijd weer uit de kast getrokken.

Dan brengt ons tot de slotsom. Is een rondreis met erg jonge kinderen goed te doen?

De lange vluchten vielen reuze mee, maar we hadden gelukkig dan ook gekozen voor een non-stop vlucht. Ik moet er echt niet aan denken om ergens met twee overmoede kinderen en een bak baggage nog eens over te stappen. Kevin (4 jaar) trok het zelfs zonder enig probleem, met behulp van de elektronische ondersteuningsapparatuur.

De jetlag heen viel mee. De kinderen waren twee dagen heel vroeg wakker, maar draaiden daarna normaal mee. De jetlag terug moeten we nog beleven….

Wij waren blij met onze grote auto, zodat altijd alles makkelijk mee kon. De aangesmeerde upgrade kwam dus uiteindelijk wel van pas.

Het blijf een gesleep met een heel gezin. We zouden toch nog minder bagage willen meenemen in de toekomst. Overal kan je kleding wassen, zeker in de VS. De helft minder had misschien gekund.

We hadden korte reisdagen maar verbleven dan ook behalve in Orlando vrij kort in één accommodatie (soms twee dagen, soms ook slechts één nachtje). Dit is te vermoeiend; we adviseren te streven naar minimaal 3 nachten per accommodatie. En bij voorkeur met aparte woon- en slaapkamers.

Daarentegen zijn langere reisdagen minder problematisch, zolang je maar regelmatig stopt. Overal in de VS zijn leuke picknickplaatjes en speeltuinen. Dus wij zouden kiezen voor langere reisdagen maar dan ook een langer verblijf in de accommodaties.

STS 131 & Sponge Bob slime

Cryptische titel voor één van de laatste vakantie blogs. Laat me eerst STS 131 toelichten: dit is de spaceshuttel vlucht die afgelopen maandagochtend vertrok. Een paar uur voordat wij op Kennedy Space Center aankwamen. Laat het duidelijk zijn dat wij niet wisten dat er een lancering was, anders hadden we wellicht geprobeerd om het mee te maken. Hoewel het niet makkelijk is om een plekje te bemachtigen. Alle goede plekjes zijn vergeven aan VIPS & andere personen die enige formele of informele invloed kunnen uitoefenen op het jaarlijkse NASA budget. De plekken rondom de basis worden voor grof geld verkocht. Wat overblijft zijn plekjes op stranden in de omgeving, waar je wel een ca 3 uur durende file voor over moet overhebben. Welnu, wij wisten niks van een lancering, kwamen te laat maar niet in de file. We hebben toch iets kunnen meemaken, wanr het live verslag en contact met de vlucht schalde over alle luidsprekers. Het was echter niet de spaceshuttel die indruk maakte op mij bij de tour over de basis, maar de oude Saturnus maanrakket. Want deze is grooooot. 37 verdiepingen hoog. Respect voor alle maan-astronauten: in het topje van een 37 verdiepingen hoge raket stappen met onder je minstens 35 verdiepingen tot de rand gevuld met bijzonder brandbare vloeistof.


Over vloeistof gesproken: na het bezoekje aan Kennedy reden we weer verder, of terug kan je zeggen, naar Orlando, waar we verblijven bij Sponge Bob in het Nickelodeon Suites Hotel. En twee keer per dag heb je hier een Sponge Bob slime party. Waarbij je overgoten wordt met een groene vloeibare substantie. Voor de lol, vermeld ik maar voor de zekerheid en voor alle duidelijkheid. We zijn dus weer terug vanuit het prachtige natuurlijke Florida in het entertainment van Orlando. Ook leuk, zeker voor de kids. Er is hier voldoende water- en speelpret om de laatste drie dagen van de vakantie rustig af te bouwen. Met het slijm van Sponge Bob als bonus.

Easter Greetings from Jonathan Dickinson

Paasgroetjes van wie? Van Jonathan Dickinson. Deze beste man overleefde een paar honderd jaar geleden een schipbreuk hier voor de kust van Florida en werd gevangen genomen door de indianen. Hoe het verder afliep weet ik niet, waarschijnlijk had de plaatselijke stam er weer een scalpje bij. Niet getreurd, nu is er een state park naar hem genoemd, waar we twee nachten in een behoorlijk primitieve krampeer cabin hebben doorgebracht. Alles uiteraard wel in een prachtige natuurlijke omgeving.


Natuur stond de afgelopen twee dagen zo wie zo centraal. Gisteren brachten we een bezoek aan de Everglades, het echte national park dan wel te verstaan. Tijdens een wandeling zagen we heel heel veel alligators, sommigen erg dichtbij, één zelfs liggend op het looppad. Ik mocht van Isabelle raar genoeg niet de kinderen ernaast zetten voor de foto (grapje hoor). Verder zagen we heel veel (water)vogels en ook mooie vissen aan de oppervlakte.

De reden waarom we nu in Jonathan Dickinson zitten is heel simpel: het was ongeveer halverwege De Everglades en de Spacekust (Cape Caneveral / Kennedy) waar we morgen heengaan. En ze hadden cabins. Krampeercabins. Maar uiteraard wel met BBQ en vuurkorf, dus het was weer ouderwets grillen, kampvuren en (als toetje) marsmellows smelten. Deze laatste traditie is volledig door de kids opgepikt. Als hun bordje leeg is beginnen ze al te glunderen – op het moment dat de satestokjes met marsmellows uit de keuken komen is het echt feest. En ach, als vader wens je je kinderen het allerbeste, dus heb je het er graag voor over. Zo lang er maar ook een stokje voor papa overblijft .

Vandaag hebben we eerst met z’n allen de viewpoints in het park aangedaan. Daarna hebben Kevin en ik weer een behoorlijk lange kajaktocht gemaakt. Gelukkig vindt Kevin dit net zo leuk als ik, want het is heerlijk ontspannend en een rustige manier om van al het moois te genieten. Angstaanjagend was op een gegeven moment wel een gevecht tussen twee of meer dieren in het moeras: we kregen er geen zicht op, en zijn ook snel de andere kant opgevaren, maar het luide gegrom en geschreeuw betekende dat het niet om een paar boze eekhoorntjes ging. Je vraagt je af wat het wel was: behalve de bekende alligators zitten er hier ook panters en beren. Die hebben we echter niet gezien. Wel: een alligators, een wasbeertje, een gordeldier, een schildpad en eekhoorntjes. En prachtige witte marsmellows met een krokant geroosterd randje.

Key West & East

We zijn inmiddels na twee drukke dagen vol met Keys ervaringen weer terug in het Oosten van de Keys: Key Largo. Gisteren maakten we dus de tocht naar Key West, overigens zeker niet het meest westelijke maar wel zuidelijkste puntje van de VS. Onderweg stopten we een lange tijd in Bahia Honda State Park, met volgens sommigen het mooiste strand van de VS. Dit was wel een bounty strandje met een rustige ondiepe zee. Ik zag tijdens het snorkelen nog een kreeft en een aantal grote prachtige schelpen (met nog steeds de “bewoner” erin, dus niet meegenomen). Op het groene eiland konden we nog een wandeling maken naar de oude spoorbrug van begin vorige eeuw. Hiervanuit hadden we een perfect uitzicht over het eiland, de zee en de “nieuwe brug”. En twee grote felgroene hagedissen gezien, mooi gecamoufleerd tegen de fel groene begroeiing.


We reden verder naar het Key Deer Reservaat op Big Pine Key. Dit gebied heeft een bewoner die op uitsterven staat, namelijk de Key Deer, oftwel het Key hertje, waarvan er nog maar een paar honderd op de wereld (alleen hier) rondlopen. Het bijzondere van het Key hertje is dat het het kleinste hertje ter wereld is (zo groot als een flinke hond) en dat het erg goed kan zwemmen. We stopten kort bij de blue hole, een klein zoetwatermeertje dat veel als drinkplek wordt gebruikt. Daar zagen we een alligator en verschillende schildpadden, maar geen hertjes. Een stukje verder aan de kant van de weg vonden we echter twee exemplaren, die nieuwsgierig dichtbij kwamen. Missie geslaagd, endangered species gespot, dus we konden verder naar Key West.

Na het inchecken in ons hotel, gingen we gelijk eten (steak bij Outback....goeoeoed) en op naar Mallory Square. Dit is het oude centrum van Key West aan het water, met veel barretjes en straatartiesten. Voor wie London goed kent: een hoog Covent Garden gehalte. Hier hebben we traditoneel de zon zien ondergaan (onder luid geklap en gejoel van de aanwezigen, rare tradities zijn er om in ere gehouden te worden).

Vandaag dus weer de 100 mijl ca 150 km terug naar Key West. Vanochtend hebben we nog in de omgeving van Key West rondgehangen, o.a. de vuurtoren beklommen (alleen de mannen...dus Kevin en ik) en het fort bezocht. Op de terugweg hebben we een bezoek gebracht aan het Dolphin Research Center. Een non-profit instelling die dieren (met name dolfijnen) opvangt, verzorgt maar ook bestudeert. Een soort Pieterburen dus. Omdat het ook veelal ex Sea World etc dolfijnen (dus in gevangenschap geboren) zijn, worden er ook shows gegeven....maar het leuke is dat je zelf kunt meedoen. Dus hebben Kevin, Aimee, Isabelle en ik ruim een half uur met een trainer in het water gestaan om met de dieren contact te hebben en ze opdrachtjes te geven. Een hele leuke ervaring, want wat zijn dit lieve beesten met toch ieder een apart karakter. Zo was er een oude vrouwtjesdolfijn die helemaal gek is op shawls. Ze heeft ook een eigen speelshawl, die ze lief meteen aan Isabelle kwam aanbieden. Toen we de shawl later teruggaven was ze o zo blij, wat ze met luide vrolijke piepjes uitte. Een top ervaring!

Contact with the Keys

Vandaag, woensdag, was onze eerste dag op de keys. We bleven de hele dag op het 1e eiland van de keys, Key Largo. Niet omdat dit het mooiste eiland is, maar omdat we even rustig aan wilden doen en we hier onze luxe villa hebben. Key Largo is, de naam zegt het al, het grootste eiland. Niet direct een bounty eiland. Ten eerste heeft dit eiland geen bounty stranden. Het is voor de helft een mangrove-moeras eiland, een logisch vervolg op de Everglades. Wel een aantrekkelijk groen eiland daardoor. De andere helft concentreert zich rond Highway 1 en bestaat uit typisch Amerikaanse hotels en winkels aangevuld met jachthavens. En daarin de mooiste boten. Ook ons appartement is geconcentreerd rondom een jachthaven-club. Maar gelukkig wel met een prachtig zwembad complex, gebouwd in een strand setting inclusief zand. Dat is ook waar we ’s middags doorbrachten.


’S ochtends brachten we een kort bezoek aan John Pennekamp Coral Reef State Park. Zoals de naam zegt een park wat met name onder water ligt. En helaas de hoogtepunten (de koraalriffen) een stuk buiten op zee, dus heb je een bootje nodig om ze te bezoeken. Wat wel te bekijken is, is een mangrove voetpad, een speeltuin, enkele aquaria en een klein koraal-kiezel strandje inclusief twee kanonnen uit een Spaans wrak.

Gelukkig was ons 1e contact met de keys heerlijk zonnig met een aangenaam temperatuurtje. Morgen gaan we naar Key West, nog een 100 mijl, een groot aantal bruggen en vele eilandjes te gaan!